Roadmap Energie
CO2-reductie in de technologische en metallurgische industrie
Publieke samenvatting / Public summary
Aanleiding
In het kader van het Parijsakkoord vinden dit jaar de onderhandelingen voor het nieuwe Klimaat- en Energieakkoord voor Nederland plaats. In dit proces zijn vijf sectortafels ingericht, waarin verschillende stakeholders met elkaar om tafel zitten om tot afspraken op hoofdlijnen komen over de wijze waarop de CO2-uitstoot met 49% wordt teruggedrongen in 2030 (ten opzichte van 1990). FME- en VNMI-bedrijven (inclusief Tata Steel) dragen voor ca. 9% bij aan de CO2-uitstoot binnen de sector industrie. FME en VNMI vertegenwoordigen deze bedrijven aan een van de subtafels binnen de sector Industrie van het Klimaat- en Energieakkoord. Van de leden van FME en VNMI wordt een actieve en geloofwaardige bijdrage verwacht in het behalen van de gestelde CO2-reductie doelen. Om dit te bereiken, is een breed palet aan CO2-reductiemaatregelen noodzakelijk. Hoewel FME en VNMI een redelijk beeld hebben van de oplossingsrichtingen, is er behoefte aan een scherp lange termijn beeld waarin deze richtingen concreet zijn uitgewerkt.
Doelstelling
Wat is de bijdrage van de technologische en metallurgische industrie aan het behalen van de CO2-reductiedoelstellingen? Deze vraag wordt in onderhavige verkennende studie beantwoord. Daarbij willen FME en VNMI inzicht krijgen in de manier waarop de technologische en metallurgische industrie tot vergaande CO2-reductie kunnen komen. Invulling hiervan geschiedt in meest brede zin van mogelijkheden en raakt daarbij factoren als de warmtevoorziening, elektrificatie, flexibilisering, circulariteit en de integratie binnen het toekomstig energiesysteem. Bovenal is het van belang inzichten te vertalen in een bijbehorende uitvoeringsagenda voor deze industrieën, zodat een concreet aan implementatie kan worden gewerkt.
Korte omschrijving
In de aanpak maken we onderscheid tussen de metallurgische industrie (VNMI-leden) en de technologische industrie (FME-bedrijven, exclusief VNMI-leden). Het project doorloopt voor beide industrieën zeven werkpakketten. Allereerst wordt er een analyse van de opgave gemaakt in termen van CO2-reductie. Vervolgens betrekken we de bedrijven voor een inventarisatie van de mogelijkheden en om stappen te maken richting de uitvoeringsagenda. Daarna worden mogelijke oplossingsrichtingen geïnventariseerd en wordt het potentieel van deze oplossingsrichtingen bepaald. Vervolgens kwantificeren we de mogelijke transitiepaden tot 2030. De uitkomsten hiervan valideren we in stap 5 bij de bedrijven. Op basis hiervan kan de uitvoeringsagenda en routekaart voor de twee afzonderlijke industrieën worden opgesteld. Daarbij denken we ten minste aan een tijdlijn van benodigde acties, maar ook aan een overzicht van benodigde partijen en technologieën. Dit moet leiden tot een concrete agenda voor de industrie, waar op korte termijn vervolgprojecten uit kunnen ontstaan. In het laatste werkpakket staat kennisverspreiding en de kick-off van de implementatiefase centraal.
Resultaat
Dit project resulteert in twee eindrapporten en één overzicht: • Routekaart voor de technologische industrie, met de nadruk op de uitvoerings-/implementatieagenda (denk aan concrete menukaarten, rekentool, handige overzichten). • Routekaart voor de metallurgische industrie, waarbij wordt uitgegaan van de routekaart 2030 van VNMI uit 2011. • Overzicht hoe technologische bedrijven CO2 reductie in andere sectoren kunnen faciliteren De routekaarten bieden inzicht in de opgave van deze industrieën tot 2030, transitiepad(en) richting vergaande CO2-reductie en een uitvoeringsagenda met concrete handvatten om benodigde stappen te zetten.
In het kader van het Parijsakkoord vinden dit jaar de onderhandelingen voor het nieuwe Klimaat- en Energieakkoord voor Nederland plaats. In dit proces zijn vijf sectortafels ingericht, waarin verschillende stakeholders met elkaar om tafel zitten om tot afspraken op hoofdlijnen komen over de wijze waarop de CO2-uitstoot met 49% wordt teruggedrongen in 2030 (ten opzichte van 1990). FME- en VNMI-bedrijven (inclusief Tata Steel) dragen voor ca. 9% bij aan de CO2-uitstoot binnen de sector industrie. FME en VNMI vertegenwoordigen deze bedrijven aan een van de subtafels binnen de sector Industrie van het Klimaat- en Energieakkoord. Van de leden van FME en VNMI wordt een actieve en geloofwaardige bijdrage verwacht in het behalen van de gestelde CO2-reductie doelen. Om dit te bereiken, is een breed palet aan CO2-reductiemaatregelen noodzakelijk. Hoewel FME en VNMI een redelijk beeld hebben van de oplossingsrichtingen, is er behoefte aan een scherp lange termijn beeld waarin deze richtingen concreet zijn uitgewerkt.
Doelstelling
Wat is de bijdrage van de technologische en metallurgische industrie aan het behalen van de CO2-reductiedoelstellingen? Deze vraag wordt in onderhavige verkennende studie beantwoord. Daarbij willen FME en VNMI inzicht krijgen in de manier waarop de technologische en metallurgische industrie tot vergaande CO2-reductie kunnen komen. Invulling hiervan geschiedt in meest brede zin van mogelijkheden en raakt daarbij factoren als de warmtevoorziening, elektrificatie, flexibilisering, circulariteit en de integratie binnen het toekomstig energiesysteem. Bovenal is het van belang inzichten te vertalen in een bijbehorende uitvoeringsagenda voor deze industrieën, zodat een concreet aan implementatie kan worden gewerkt.
Korte omschrijving
In de aanpak maken we onderscheid tussen de metallurgische industrie (VNMI-leden) en de technologische industrie (FME-bedrijven, exclusief VNMI-leden). Het project doorloopt voor beide industrieën zeven werkpakketten. Allereerst wordt er een analyse van de opgave gemaakt in termen van CO2-reductie. Vervolgens betrekken we de bedrijven voor een inventarisatie van de mogelijkheden en om stappen te maken richting de uitvoeringsagenda. Daarna worden mogelijke oplossingsrichtingen geïnventariseerd en wordt het potentieel van deze oplossingsrichtingen bepaald. Vervolgens kwantificeren we de mogelijke transitiepaden tot 2030. De uitkomsten hiervan valideren we in stap 5 bij de bedrijven. Op basis hiervan kan de uitvoeringsagenda en routekaart voor de twee afzonderlijke industrieën worden opgesteld. Daarbij denken we ten minste aan een tijdlijn van benodigde acties, maar ook aan een overzicht van benodigde partijen en technologieën. Dit moet leiden tot een concrete agenda voor de industrie, waar op korte termijn vervolgprojecten uit kunnen ontstaan. In het laatste werkpakket staat kennisverspreiding en de kick-off van de implementatiefase centraal.
Resultaat
Dit project resulteert in twee eindrapporten en één overzicht: • Routekaart voor de technologische industrie, met de nadruk op de uitvoerings-/implementatieagenda (denk aan concrete menukaarten, rekentool, handige overzichten). • Routekaart voor de metallurgische industrie, waarbij wordt uitgegaan van de routekaart 2030 van VNMI uit 2011. • Overzicht hoe technologische bedrijven CO2 reductie in andere sectoren kunnen faciliteren De routekaarten bieden inzicht in de opgave van deze industrieën tot 2030, transitiepad(en) richting vergaande CO2-reductie en een uitvoeringsagenda met concrete handvatten om benodigde stappen te zetten.